POZNAŃSKIE CMENTARZE w Dzień Wszystkich Świętych [ZDJĘCIA, FILM]
Tradycyjnie, w dniu Wszystkich Świętych, kwiaty na grobach zasłużonych Wielkopolan oraz pod najważniejszymi pomnikami złożyli przedstawiciele poznańskiego samorządu. Wiązanki kwiatów w biało-czerwonych barwach miały na szarfie napis „Non Omnis Moriar – Poznaniacy i Wielkopolanie”.
W okresie Wszystkich Świętych rodziny odwiedzają groby swoich bliskich zapalając znicze i kładąc kwiatów lub wiązanek. Jak co roku przedstawiciele władz samorządowych i wojewódzkich odwiedzają pięknie położony cmentarz na Wzgórzu św. Wojciecha, gdzie spoczywają osoby zasłużone dla Poznania i Wielkopolski.
W tym roku władze Poznania reprezentował Mariusz Wiśniewski, zastępca prezydenta. Przy składaniu symbolicznych wiązanek na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan towarzyszyli mu: Agata Sobczyk – Wojewoda Wielkopolska, Marek Woźniak – marszałek województwa, Tomasz Łubiński – wicestarosta powiatu poznańskiego, Andrzej Rataj – wiceprzewodniczącą Rady Miasta, ojciec Sergiusz Niziński – Superior Zakonu Karmelitów Bosych oraz ppor. Łukasz Rosiński – Młodszy Oficer 14 Wojskowego Oddziału Gospodarczego.
Złożyli oni kwiaty na grobach byłych prezydentów Poznania: Cyryla Ratajskiego, Jarogniewa Drwęskiego i pomniku Wojciecha Szczęsnego Kaczmarka oraz innych zasłużonych dla miasta i regionu – Tadeusza Rugego, Wojciecha Trąmpczyńskiego, Stanisława Taczaka, Hipolita Cegielskiego, Stanisława Mikołajczaka oraz Wincentego Wierzejewskiego. Okolicznościowe wieńce złożono też pod pomnikami Armii Poznań, Polskiego Państwa Podziemnego, Ofiar Katynia i Sybiru, Poznańskiego Czerwca ’56 oraz Powstańców Wielkopolskich.
Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan – Wzgórze św. Wojciecha
Położony jest na północnym stoku Wzgórza św. Wojciecha. Zajmuje teren o powierzchni 1,8 ha, porośnięty pięknym starodrzewem.
Jest najstarszym z poznańskich cmentarzy; powstał w 1810 r. jako cmentarz parafii farnej św. Marii Magdaleny. Od końca XIX w. – kiedy parafia uzyskała nowy cmentarz przy dzisiejszej ul. Grunwaldzkiej – nazywany był cmentarzem starofarnym.
Rangę cmentarza zasłużonych uzyskał w 1948 r. Niedaleko głównego wejścia ustawiona jest barokowa figura Matki Boskiej (z 1771 r.), przeniesiona tu w 1829 r. sprzed dawnego klasztoru Reformatów na Śródce.
Wiele pomników nagrobnych charakteryzuje się wysokimi walorami artystycznymi. Wyróżnia się pomnik Anieli z Liszkowskich Dembińskiej (zm. 1888 r.), wykonany w 1889 r. przez Władysława Marcinkowskiego w Paryżu. Najstarsze z zachowanych nagrobków pochodzą z 1813 i 1815 r.
Nekropolia jest miejscem spoczynku wielu zasłużonych obywateli Poznania i Wielkopolski – weteranów wojen napoleońskich i powstań narodowych, społeczników, ludzi nauki i kultury. Prochy wielu z nich zostały przeniesione tu z innych cmentarzy w l. 1959-62.
Na cmentarzu znajdują się m.in. groby byłych prezydentów miasta:
Szymona Wronieckiego, Jarogniewa Drwęskiego i Cyryla Ratajskiego, wybitnych lekarzy, m.in. Ludwika Gąsiorowskiego (1807-63), Tomasza Drobnika (1858-1901), Bolesława Krysiewicza (1862-1932) i Ireneusza Wierzejewskiego (1881-1930), naukowców, m.in. filologa Bolesława Erzepkiego (1852-1932), historyka Józefa Łukaszewicza (1799-1873) i botanika Józefa Paczoskiego (1864-1942).
Spoczywają tu znani artyści, m.in. pianista i kompozytor Raul Koczalski (1885-1948), aktorka Nuna Młodziejowska – Szczurkiewiczowa (1875-1933) i rzeźbiarz Władysław Marcinkowski.
Znajdują się tu również groby Marcelego Mottego, Hipolita Cegielskiego (symboliczny) i pierwszego dowódcy powstania wielkopolskiego gen. Stanisława Taczaka (1874-1960).
W 1994 r. Polskie Towarzystwo Tatrzańskie ustawiło na cmentarzu kamień poświęcony „Wielkopolanom, którzy nie wrócili z gór”. Najniżej położona część nekropolii – pozbawiona nagrobków – kryje szczątki ofiar epidemii cholery, która w l. 1831-78 kilkakrotnie nawiedzała Poznań.
Tekst za: „Poznań od A do Z” pod redakcją Włodzimierza Łęckiego i Piotra Maluśkiewicza, Wydawnictwo Kurpisz S. A., Poznań 1998
Cmentarza Miłostowo
Cmentarz Miłostowo w Poznaniu, znajdujący się na rozwidleniu torów kolejowych w kierunku Warszawy, Gniezna i Inowrocławia, jest największą nekropolią w Poznaniu pod względem powierzchni, a drugą pod względem liczby pochowanych osób.
W północnej części cmentarza znajduje się pomnik poległych i pomordowanych w latach II wojny światowej mieszkańców Poznania. Po jej zakończeniu, na cmentarzu złożono szczątki ekshumowane z likwidowanych cmentarzy parafialnych, położonych w centrum miasta. Z cmentarza przy ul. Towarowej przeniesiono tu m.in. prochy 59 mieszkańców miasta zabitych w czasie nalotów niemieckiego lotnictwa we wrześniu 1939 r. W 1969 r. na ich grobie ustawiono pomnik. W 1958 r. utworzono kwaterę żydowską. W pięciu zbiorowych mogiłach złożono prochy 1008 Żydów zmarłych i zabitych w czasie okupacji hitlerowskiej. W 1993 r. nadano tej kwaterze charakter kirkutu tj. cmentarza żydowskiego, z ustawionymi wokół grobów oryginalnymi macewami, pochodzącymi ze zlikwidowanego cmentarza żydowskiego przy ul. Głogowskiej.
